Βυθοσκόπηση
Αποτελεί μια από τις πιο συχνές οφθαλμιατρικές εξετάσεις. Με τον όρο βυθός του οφθαλμού εννοούμε το οπίσθιο τμήμα του ματιού το οποίο περιλαμβάνει το υαλοειδές σώμα, τον αμφιβληστροειδή χιτώνα, την ωρά κηλίδα και το οπτικό νεύρο.η εξέταση του οπισθίου τμήματος του οφθαλμού καλείται βυθοσκόπηση.
Πραγματοποιείται με τη χρήση σχισμοειδούς λυχνίας και ενός ειδικού φακού. Ο οφθαλμίατρος ρίχνειμια κάθετη δέσμη φωτός στο μάτι με τη σχισμοειδή λυχνία και μέσω του φακού που τοποθετείται μπροστά από το μάτι του ασθενή γίνονται ορατές οι δομές του βυθού. Ο εξεταστικός φακός ουσιαστικά εστιάζει τη δέσμη του φωτός πάνω στο βυθό και κάνει μεγέθυνση των δομών.
Η βυθοσκόπηση τυπικά γίνεται «υπό μυδρίαση». Προηγείται λοιπόν η ενστάλλαξη ειδικών σταγόνων που μετά από 15-20 λεπτά προκαλούν διαστολή της κόρης των ματιών. Έτσι μεγαλώνει το τμήμα του βυθού που είναι ορατό στον εξεταστή και μπορούν να μελετηθούν ενδελεχώς όλες οι δομές αλλά και οι τυχόν αλλοιώσεις.
Βυθοσκόπηση οφείλει να γίνεται σε όλους τους ασθενείς στα πλαίσια τυπικής οφθαλμολογικής εξέτασης. Απαραίτητη κρίνεται στην περίπτωση των διαβητικών ασθενών καθώς ο διαβήτης μπορεί να προκαλέσει αλλοιώσεις κεντρικά αλλά και στην περιφέρεια του αμφιβληστροειδή, χωρίς μάλιστα να έχει συμπτώματα ο ασθενής. Στην ίδια κατηγορία ανήκουν και οι υψηλοί μύωπες των οποίων η περιφέρεια του αμφιβληστροειδή μπορεί να φέρει αλλοιώσεις που προδιαθέτουν για αποκόλληση αμφιβληστροειδή. Τέλος απαραίτητη κρίνεται η βυθοσκόπηση στην περίπτωση συμπτωμάτων φωταψιών και μυοψιών. Οι ασθενείς δηλαδή αναφέρουν ότι βλέπουν λάμψεις/φωτάκια/αστραπές/μυγάκια κ.ο.κ. Σε ορισμένες περιπτώσεις αυτά τα συμπτώματα εκδηλώνονται σε άτομα τα οποία έχουνκάποιο σκίσιμο ή ρωγμή στην περιφέρεια. Συνεπώς η έγκαιρη διάγνωση τους με τη βυθοσκόπηση καθώς και η σωστή αντιμετώπιση γλιτώνουν από τον σοβαρότατο κίνδυνο να αποκολληθεί ο αμφιβληστροειδής.
